De tijd baart rozen...

Marlie Dix • 22 oktober 2024

Er zijn zoveel goede redenen om met sitebezoekers te communiceren. Licht hen in over aanbiedingen en nieuwe producten of geef ze tips en informatie.

'De tijd vliegt.' We zeggen dat iets te vaak. Daarmee geven we tijd eigenlijk een harder zetje, terwijl we 'm eigenlijk willen vertragen. En nog meer als de jaren beginnen te knagen. Je denkt veel liever terug aan die goede oude tijd en haalt herinneringen op over hoe anders het vroeger was. Voor de een was het leven heel gewoon, misschien niet zo spectaculair, voor de ander heel opwindend en vrolijk. Hoe dan ook, je was jong en ongebonden. Je leefde het leven en was iedere dag op ontdekkingsreis. De tijd vloog voorbij en toen examens gehaald moesten worden, werd het leven ineens een stuk serieuzer. Daarna moest je werk zoeken voor een onbezorgde toekomst. Dat kreeg je immers met de paplepel ingegoten. 'Zorg dat je wat bent later.' Maar, je was toch al iemand, wat moest je dan nog worden?

Toch liep je netjes mee met de rest. Je moest iets presteren en goed voor jezelf zorgen. Huis, boom en beestje. Alles werd in gang gezet met het oog op de toekomst, niet wetende dat die toekomst er in een 'split second' anders uit kon zien. Door verlies of verandering van baan of relatie, door andere wendingen in je leven, maar ook door het krijgen van een kind; een wonderlijk cadeautje en een verrijking van je bestaan. Het bracht de tijd wel in een hogere versnelling, van opvoeden naar uitzwaaien, en daarmee ook gelijk naar het diepere besef dat de tijd je keihard gaat inhalen als je niet veranderde. De rebel in jou werd wakker waardoor je nieuwe stappen durfde te zetten. Zei nee tegen anderen en ja tegen jezelf. Dat kon alleen omdat je openstond voor nieuwe inzichten, omstandigheden en mensen waarmee je op dieper niveau resoneerde. Ineens viel dat kwartje en ging je daadwerkelijk voelen. Door volledig buiten de comfortabele bubbel te treden en keuzes met je hart te maken, baart de tijd dan toch rozen.

door Marlie Dix 23 januari 2025
From the heart of the universe...  Stuur ik jou alle energie die je nodig hebt. Ben ik stil om in gedachten bij je te zijn.
door Marlie Dix 31 december 2024
Voor de tweede keer op een ochtend valt het kaartje met deze vraag van mijn nachtkastje. De wenskaartjes liggen op een stapeltje en soms schud ik ze om er een uit te halen die een affirmatie of intentie voor de dag meegeeft. Vanochtend viel dit kaartje weer uit het pakketje kaartjes nadat ik een fijne begeleide meditatie had gedaan en mijn dagboek wilde pakken om iets te gaan schrijven. Met het kaartje in mijn hand trek ik de gordijnen verder open en laat de eerste zonnestralen binnen. De warmte van de zon achter het glas, maar vooral het felle licht, doet goed. Ik kruip terug in bed en laat de vraag op me inwerken. Het antwoord komt al snel, omdat ik de keuze al veel langer geleden gemaakt heb, maar ik er waarschijnlijk nog even aan herinnerd moest worden. Te lang werd de wens genegeerd of op de lange baan geschoven door werk, geen tijd, andere verplichtingen, ja zelfs door excuses. De belangrijke keuze die ik destijds maakte was om de rust te vinden om mijn columns te kunnen schrijven, om de ruimte te krijgen om echt eens te beginnen aan het boek dat al enige tijd op de plank ligt. In deze warme en zonnige omgeving moet die energie toch kunnen stromen… Zou je zeggen. In de eerste jaren van mijn leven hier aan de Costa Blanca was dat ook zo. Ik schreef maandelijks mijn column en vond in de natuur de rust en inspiratie voor een nieuw onderwerp. Daarvoor is nou eenmaal rust en regelmaat nodig, zonder interruptie, zonder al te veel verplichtingen. En dan kan ik ook zonder gêne zeggen dat ik daar nog harder voor moet gaan staan dan ik nu al doe; alleen dan kan ik me laven aan de impulsen van binnenuit en krijg ik weer energie om zonder blikken of blozen mijn woorden toe te vertrouwen aan het papier. De op een na belangrijkste keuze is om blokkades op te heffen zodat ik mij weer kan nestelen op mijn warme plekje voor meer inspirerende verhalen van binnenuit. De keuze is gemaakt, nu de stap zetten in het nieuwe jaar... In vrede, liefde én volharding.
door Marlie Dix 22 oktober 2024
Misschien zie je het nu nog niet, de beloning komt vanzelf als je ooit op hele oude leeftijd dat laatste stukje legt…
door Marlie Dix 22 oktober 2024
Ik kijk amper televisie omdat de meeste beelden mij verafschuwen. Ik was altijd al een beetje tegendraads, maar de laatste jaren heb ik toch een andere kijk gekregen op de situatie in de wereld en ik denk dat de media grote invloed heeft op de mens.